تلسکوپ هابل یک «گلوله برفی» را رصد کرد
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۸۵۱۱
تلسکوپ هابل یک «گلوله برفی» درخشان از ستارگان را در همسایه کهکشان راه شیری رصد کرده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، تلسکوپ فضایی هابل یک گلوله برفی رصد کرده است. این تلسکوپ داده‌هایی را جمع‌آوری کرده که برای ثبت تصویری خیره‌کننده از خوشه‌ای از ستارگان که شبیه یک گلوله برفی کیهانی هستند، استفاده شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ابر ماژلانی بزرگ، کهکشانی در همسایگی کهکشان راه شیری است. فاصله‌اش از کهکشان راه شیری ۴۸.۵ کیلو پارسک یعنی تقریبا ۱۶۰ هزار سال نوری است و بنابراین سومین کهکشان نزدیک به راه شیری شمرده می‌شود.
این خوشه کروی که ان‌جی‌سی ۲۲۱۰(NGC 2210) نام دارد و در فاصله حدود ۱۵۸ هزار سال نوری از زمین قرار دارد. سن آن حدود ۱۱.۶ میلیارد سال تخمین زده می‌شود، به این معنی که از نظر سنی مشابه دیگر خوشه‌های کروی در ابر ماژلانی بزرگ و همچنین قدیمی‌ترین خوشه‌های کروی واقع در هاله راه شیری است. این بدان معناست که اگرچه ان‌جی‌سی ۲۲۱۰ تنها حدود ۲.۲ میلیارد سال جوان‌تر از خود کیهان است، اما در واقع یکی از خوشه‌های کروی جوان ابر ماژلانی به حساب می‌آید که توسط ستاره‌شناسان رصد شده است. آنها ابتدا آن را در طول یک کمپین تحقیقاتی در سال ۲۰۱۷ مشاهده کردند.
خوشه‌های دیگری که در همان زمان مشاهده شدند، حتی از ان‌جی‌سی ۲۲۱۰ نیز قدیمی‌تر بودند، به‌نظر می‌رسد که چهار خوشه بیش از ۱۳ میلیارد سال سن دارند، یعنی تنها چند صد میلیون سال پس از مه‌بانگ تشکیل شده‌اند.
کلید طول عمر خوشه‌های کروی، که می‌توانند بین هزاران تا میلیون‌ها ستاره داشته باشند، این واقعیت است که آنها از نظر گرانشی بسیار محدود هستند و این آنها را بسیار پایدار می‌کند. بنابراین، آنها اهداف بسیار خوبی برای ستاره شناسانی هستند که قصد مطالعه جمعیت‌های بسیار قدیمی ستارگان را دارند.
این واقعیت که ان‌جی‌سی ۲۲۱۰ و دیگر خوشه‌های کروی ابر ماژلانی بزرگ سنی مشابه خوشه‌های کروی در کهکشان راه شیری دارند، منبع جذابی برای ستاره‌شناسان است زیرا نشان می‌دهد که دو گروه در یک زمان تشکیل شده‌اند، به رغم اینکه ابر ماژلانی بزرگ و کهکشان ما به طور مستقل متولد شده‌اند.
اگرچه این خوشه کهکشانی اولین بار در سال ۱۸۳۵ توسط جان هرشل کشف شد، سال ۲۰۲۳ اولین باری بود که هابل که در سال ۱۹۹۰ پرتاب شد به طور کامل از این خوشه کروی تصویربرداری کرد. این تصویر کاملا نشان می‌دهد که جدای از ارزش علمی بسیار زیاد آن، ان‌جی‌سی ۲۲۱۰ یک منظره زیبا و دیدنی است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تلسکوپ فضایی هابل گلوله برفی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري دکتر روح الله دهقانی فیروزآبادی تلسکوپ فضایی هابل شرکت های دانش بنیان ابر ماژلانی بزرگ کهکشان راه شیری خوشه های کروی گلوله برفی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۸۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چشمه‌ای کیهانی که فضا را با موادی معادل ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید آلوده می‌کند
جرم جریان گاز حاصل از انفجار‌های کیهانی ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید ما است.
در مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده است، محققان مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی (ICRAR) نقشه‌ای با وضوح بالا از انفجار‌ها در NGC ۴۳۸۳ را نشان دادند. آنها توضیح دادند که ستارگان در بخش مرکزی کهکشان منفجر می‌شوند و باعث تشکیل ابر‌های عظیم و انتشار گاز‌ها و عناصر شیمیایی سنگین در مقادیر زیاد می‌شود.
این انفجار به غیر از هیدروژن، جریان خروجی بسیاری از عناصر سنگین مانند گوگرد، نیتروژن و اکسیژن را در فضا پخش می‌کند.
آدام واتس، نویسنده اصلی این مطالعه و یکی از همکاران پژوهشی در مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی، گفت: اینها ابزار‌های اساسی برای سیاراتی مانند زمین، و زندگی آنگونه که ما می‌شناسیم، هستند.
کهکشان NGC ۴۳۸۳ در خوشه کهکشانی باکره، یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های کهکشانی به کهکشان راه شیری قرار دارد.
تیم تحقیقاتی مرکز بین المللی نجوم رادیویی با استفاده از داده‌های MAUVE Surveyor، یک ماهواره فرابنفش که ستارگان Virgo و دیگر صورت‌های فلکی را مطالعه می‌کند، نقشه با وضوح بالا را تهیه کرد. این نقشه فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه جریان گاز در یک کهکشان مجاور به دانشمندان می‌دهد.
گاز‌ها از NGC ۴۳۸۳ با سرعتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه (۴۴۷۰۰۰ مایل در ساعت) فوران می‌کنند.
این جریان گاز به قدری عظیم است که ۲۰۰۰۰ سال طول می‌کشد تا به انتهای ابر گازی برسد.
واتس گفت: پیدا کردن جریان‌هایی مانند این مورد بسیار نادر است، بنابراین هر بار که یک جریان جدید پیدا می‌کنیم، اطلاعات جدیدی به دست می‌آوریم که می‌توانیم از آنها برای درک فیزیک آنچه در حال رخ دادن است استفاده کنیم.
به گفته دانشمندان، این نوع خروجی‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یک کهکشان به سرعت تعداد زیادی ستاره جدید را تشکیل دهد و این همان چیزی است که در مرکز NGC ۴۳۸۳ اتفاق افتاد.
اندکی پس از شکل گیری، بزرگترین ستاره‌ها به شدت منفجر می‌شوند و ابرنواختر‌ها را تشکیل می‌دهند.
چنین انفجار‌هایی گاز را از درون کهکشان می‌برد و باعث می‌شود که به بیرون جریان یابد.
واتس خاطرنشان کرد: گاز خارج شده از نظر عناصر سنگین بسیار غنی است، که به ما بینشی منحصر به فرد از فرآیند پیچیده اختلاط هیدروژن و فلزات در گاز جاری می‌دهد.
علاوه بر این، از آنجایی که این گاز سوخت خام برای تشکیل ستاره‌های جدید است، حذف آن توسط جریان خروجی روند تشکیل ستاره را کند می‌کند. این باعث می‌شود که جریان گاز عامل مهمی در تعیین سرعت و دوره‌هایی باشد که طی آن یک کهکشان می‌تواند به شکل گیری ستاره‌ها ادامه دهد.
کهکشان NGC ۴۳۸۳ یکی از معدود کهکشان‌هایی است که دانشمندان از طریق آن توانسته اند عناصر شیمیایی موجود در جریان خروجی را اندازه گیری کنند.
منبع: Interesting Engineering
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»